میشل زواگو (در سال ۱۸۶۰ در اژاکسیو مرکز جزیره ی کرس دیده به جهان گشود.او تحصیلات خود را در رشته ی ادبیات با موفقیت به پایان رساند.سپس در کالج وین به عنوان استاد معانی بیان به تدریس پرداخت.او در این کالج مدت زیادی نماند و به علت افکار تجدد خواهی از ان جا اخراج شد.و به پاریس روی اورد و در روزنامه هرج و مرج طلب اگالیته به سردبیری ژول رک به نوشتن مقالات اتشین پرداخت.سال ۱۸۹۰ به خاطر مبارزات قلمی سخت و برخوردش با مخالفان سیاسی به زندان سنت پلازی(Saint Plagie)افکنده شد.

یک روز در برخورد با وزیر کشور کنستان(Constans)خطاب به او گفت: -من به تو فرصت می دهم که ثابت کنی با ترسو نامیدن تو دچار اشتباه شده ام.البته اگر تا ان موقع پیکر فرسوده ی تو از هم متلاشی نشده باشد و نرس نفرت انگیری که چهره ی وحشت اورت را رنگ پریده کرده است تو را ارام بگذارد.روز اول مه در ساعت ۲ در میدان کنکورد برای مبارزه با من حاضر باش.از این جا چهره نجیب زاده ماجراجویی به نام ارتانیان به چشم می خورد که بعدا پاردایان نام می گیرد و با لحن مخصوص خودش مخالفانش را می کوبد…