“در این كتاب، سرگذشت پرماجرای “ناپلئون بناپارت” امپراطور فرانسه از 8 آوریل 1792 زمانی كه وی معاون فرمانده‌ گردان جنگجویان داوطلب جمهوری خواه بود تا 5 ماه می 1821 كه بر اثر سرطان معده در تبعید در جزیره سنت هلن درگذشت بازگو شده است. گفتنی است ناپلئون از سال 1799 تا 1814 یگانه فرمانروای فرانسه بود و در این دوره از حكومتش به اصلاحات اساسی دست زد و پس از نخستین جنگ خود با موتلفین و پیروزی بر آن‌ها خود را امپراطور خواند و در پاریس در برابر پاپ تاجگذاری كرد؛ اما در لشكر كشی به روسیه شكست خورد و پس از آن موتلفین او را از امپراطوری عزل كرده به او اجازه دادند با حفظ لقب امپراطور در آلپ حكمرانی كند. اما وی از آلپ گریخت و به پاریس آمد و مدت 100 روز دیگر حكومت كرد. ولی جنگ واترلو به حكومت صد روزه او پایان داد و اسیر سپاهیان انگلیس شد. و آنان او را به عنوان اسیر جنگی به جزیره سنت هلن فرستادند كه در همان جا درگذشت.”