خاطرات ژنرال آمريكايي رابرت هايزر از تهران است. او در آخرين روزهاي عمر سلسله پهلوي به ايران آمد تا مشاور ارتش ايران را شود.هدف كاتر از فرستادن هايزر به ايران حفظ منافع آمريكا بود.

اما هايزر با چند مشكل عمده روبرو شد.شاه مي‌خواست از كشور خارج شود.در اين زمان مسئله كودتا ارتش پس از رفتن شاه مطرح شد.اما نكته اي جالبي كه نظر مرا در اين كتاب به خود جلب كرد، مسئله سردرگمي آمريكايي هاست.
آنها به راه حل مشتركي نرسيده بودند.نظرات هايزر و سوليوان(سفير آمريكا در ايران)با هم تقاوت داشت.هايزر ابتدا بحث كودتا را با سران ارتش ايران به بحث مي‌گذارد اما خيلي زود متوجه مي‌شود كه آنها وابستگي شديدي به شاه دارند،بنابراين همه نيروي خود را صرف متحد كردن آنها پشت سر بختيار مي‌كند،چون سران ارتش از ترس اعدام سعي دارند با شاه از ايران فرار كنند.
اما هايزر آنها را متحد نگاه مي‌دارد،اما بخش ديگري از آمريكايي معتقدند كه بايد ائتلافي از آيت الله خميني و بختيار به وجود آورند.اما هايزر كاري از پيش نمي برد و انقلاب به پيروزي مي‌رسد.اين كتاب به صورت پاورقي در روزنامه اطلاعات منتشر مي‌شد وبعدها توسط انتشارات اطلاعات با ترجمه ع.رشيدي در سال 1365چاپ شد.