نویسنده کتاب در ابتدای کتابش مقدمه ای ذکر نموده است:
شمال را حس می کنی، جذبت می کند، پایبندت می کند، هرچه از جاذبه اش بگریزی، نیروی نامرئی باز تو را به سویش می کشاند، مثل قطره های باران به زمین، مثل سوزن به آهن ربا، مثل خون به خون، مثل کشش دو جنس مخالف به هم.

اجدادم همه اهل شمالند، جایی که اولین نگاه عاشقانه بین پدربزرگ و مادربزرگم رد و بدل شد، جایی که برای نخستین بار دست هایشان همدیگر را لمس کرد.
نطفه من از همان زمان بسته شد، از زمان تولد مادرم، فقط باید کمی صبر می کردم که آتش اشتیاق مادر با شعله های سوزان تمایل پدر در هم آمیزد تا من قدم به عرصه هستی نهم، بی هیچ راه برگشتی … .