در اول سپتامبر ۱۹۳۹ افراد واحد اس اس هیتلر در اونیفورم نظامی لهستانی به یک فرستنده‌‌ رادیوی محلی منطقه‌ اشلزین در گلای‌ویتس آلمان حمله بردند تا بهانه‌ای برای آغاز جنگ بتراشند. در پی این حمله هیتلر سراسیمه به رادیو رفت و نعره کشید: «لهستان شب گذشته برای نخستین بار با سربازان ارتش منظم خود به خاک ما تیراندازی کرد. و حال از ساعت 5:45 دقیقه بامداد با شلیک متقابل پاسخ دادیم. از این لحظه بمب را با بمب پاسخ می‌دهیم.» با این دروغ بود که از اقیانوس اطلس تا رود ولگا، از دماغه شمالی نروژ تا دریای مدیترانه به آتش کشیده شد. هیتلر به عنوان یک سرجوخه جنگ جهانی اول، در سال ۱۹۲۰ به حزب نازی پیوست و با استفاده از بی‌کلاسی و بی‌نظمی و آشفتگی فکری حاکم بر آن در 1921 به ریاست حزب رسید. او سپس با سری گرم در یک آبجوفروشی در معیت دوستان ژنده پوشش که بیشتر بزن بهادرها و می‌خوارگان و ولگرد خیابانها بودند، پس از یک شلیک هوایی از یک انقلاب سخن گفت اما برای این رجزخوانی زود بود. کودتای 1923به سرعت سرکوب شد. شانزده تن از دوستانش به رگبار بسته شدند ولی هیتلر به سرعت از معرکه گریخت. بعدها او جنازه آن ناکامان کودتا را به مقبره‌ای باشکوه منتقل کرد تا در حق مردگان معرفت به خرج داده باشد. هیتلر در زندان به نقشه کشیدن برای نابودی جمهوری پرداخت. او پس از قول شرف در رعایت قوانین جمهوری از زندان آزاد شد و در اولین گام کتاب “نبرد من” را که در زندان نوشته بود، منتشر کرد. کتاب ضمن شرح حال ولگردی‌های هیتلر در کوچه‌های محلات فرودست و فحش به زمین و زمان از طرحی به نام رایش سوم و نظم نوین می‌گفت که هزارساله خواهد بود و جهان را چنین و چنان خواهد ساخت.