شاهنامه توده مردم ساده و عامی این مرز و بوم توصیف دقیقی از شاهنامه نقالان است؛ گنجینه‌ای از روایات شنیدنی از شاهنامه و جوانمردی و میهن‌پرستی اسطوره‌ها. در قدیم و زمانی که هنر نقالی هنوز زنده بود و نفس می‌کشید و مردم برای شنیدن و دیدن هنر نقالان قهوه‌خانه‌ها را لبریز می‌کردند، این روایات سینه به سینه نقل می‌شد. تا امروز که دیگر نبض این هنر ضعیف می‌زند و آنچه از هنر نقالی، پرشدن قهوه‌خانه‌ها و داستان‌های پهلوانی به‌جای مانده روایاتی‌ست مکتوب که تعدادشان از سه عنوان فراتر نمی‌رود. یکی از عناوین همین مجموعه‌ای است که به‌تازگی منتشر شده و مرشد عباس زریری اصفهانی ۱۸ سال از عمرش را برای تدوین و نگارش آن صرف کرد و جلیل دوستخواه ۵۰ سال برای ویرایش آن زحمت کشید. اما چرا باید این اثر نفیس و گرانقدر را که مرشد عباس به آن می‌گوید «کتاب مستطاب نثر شاهنامه فردوسی» خواند؟ این کتاب هم برای کسانی‌ست که می‌خواهند شاهنامه را به زبانی ساده و همه‌فهم برای بزرگسالان و کودکان روایت کنند، هم تمامی کسانی را که به ادبیات و نگارش علاقه دارند به گنجینه‌ای از یک میلیون واژه متشکل از واژه‌های کهن و نو فارسی و وام‌واژه‌ها متصل کند و هم ماده‌های لازم برای پژوهش در زمینه نقالی و دگردیسی بن‌مایه‌های اسطورگی و حماسی در روایات نقالان را در دسترس پژوهشگران قرار داده است.