در سال 1914 ميلادي، هنگام شروع جنگ اول بين المللي، ملت فرانسه و قشون او روح تهاجمي داشتند و معتقد بودند كه بايد حمله كرد. سربازان و افسران فرانسوي فكر مي كردند وقتي يك قشون كه از لحاظ افراد مزيت دارد مبادرت به حمله كرد، قرين موفقيت خواهد شد و به استناد اين نظريه افسران و سربازان مردانه به آلمان حمله كردند و محتمل تلفاتي سنگين شدند. ولي بعد از تحمل تلفات شديد، وقتي قواي فرانسه و انگلستان به خط اول جبهه خصم رسيدند، خود را با استحكامات و تفنگ هاي خودكار مواجه ديدند و پيشرفت آنها متوقف گرديد و آن وقت اين فكر پيدا شد كه استحكامات و اسلطحه خودكار و مسلسل هاي فراوان و توپ هاي زياد مي تواند جلوي يك قشون مهاجم را، هرقدر كه افرادش زياد باشد، بگيرد …